In locatie Ter Poorteweg in Koudekerke biedt SVRZ zorg aan mensen met het syndroom van Korsakov. Voor deze bewoners is het prettig om een vaste dagstructuur te hebben. Die structuur hangt overzichtelijk op het planbord in de woning. Voor bewoner Peter Stoker staat er wekelijks een bijzondere activiteit op de planning. Elke woensdag geeft hij namelijk Nederlandse les aan de Chinese Li Feng, een van de huishoudelijk medewerkers op zijn locatie.

Peter:
“Ik heb het altijd al leuk gevonden om mensen met een andere cultuur en taal te helpen. Zo was ik ook vrijwilliger voor een Nederlandse taalgroep in Kruiningen. Elke week kwamen we in de bibliotheek samen om Nederlands te praten. Ik heb geen achtergrond in het onderwijs, maar ik vond dat heel fijn om te doen.”

Li:
“Via via ben ik in contact gekomen met Peter. Sinds 2018 woon ik in Nederland met mijn man en mijn zoontje. Ik heb eerst zelf veel gestudeerd en daarna ben ik naar school gegaan om mijn Nederlands te verbeteren. In september ben ik bij SVRZ gaan werken en niet lang daarna ben ik met de lessen bij Peter begonnen.
Ik wil de taal zo snel mogelijk leren. Ik ben nu huishoudelijk medewerker, maar ik wil graag echt in de zorg werken. Daar moet ik een opleiding voor volgen en daarom wil ik dit jaar mijn inburgeringsexamen doen. Voor mijn toekomst is Nederlands dus belangrijk.”

Peter:
“We praten veel samen en soms help ik Li ook met opdrachten van school. Laatst had ze bijvoorbeeld een tekst over de verkiezingen en over de vulkaanuitbarsting op IJsland. We hebben het ook vaak over de verschillen tussen China en Nederland. Li is heel leergierig, dat is leuk.”

Li:
“Leergierig? Bedoel je dat ik wil leren?”

Peter:
“Ja, inderdaad. Nou, zo gaat dat dus. Ik praat gewoon zoals ik normaal ook zou praten en ik hoor het wel van Li als ze me niet begrijpt. Het is echt geen moeite.”

Li:
“Maar voor mij is het heel fijn. Als ik thuis teksten moet lezen vind ik dat vervelend. Bijvoorbeeld als de zinnen te lang zijn. Peter maakt de zinnen dan korter, of hij gebruikt andere woorden. Dan snap ik het wel. Met Peters hulp gaat mijn grammatica vooruit. En hij leert me ook over de gewoontes en tradities van Nederlandse mensen.”

Peter:
“Ik geniet ervan om te zien hoe Li vooruitgaat. Voordat ik Li leerde kennen dacht ik erover om mijn diensten aan te bieden bij het AZC hier in het dorp. Als ik ga fietsen kom ik daar wel eens langs. Maar het is dichterbij en dus veel gemakkelijker om Li te helpen. Maar eh, als er nog meer mensen zijn die af en toe hulp kunnen gebruiken met hun Nederlands? Laat maar weten, want ik doe het graag!”