Mevrouw Sijnesael-Boidin, een levendige 82-jarige dame, was lange tijd de eigenaresse van een boekenwinkel in Sluis. Naast de verantwoordelijkheid voor haar zaak, zorgde ze voor de opvoeding van haar twee dochters. Ze werkte zeven dagen per week, waardoor ze weinig tijd had voor ontspanning of vakanties. Haar passie voor paarden, ingegeven door haar vaders transportbedrijf dat goederen met paard en wagen vervoerde, bleef echter altijd aanwezig.
Pas op haar 53e, toen haar dochters wat ouder waren, besloot ze haar jeugddroom na te jagen. Ze kocht een schitterende KWPN-merrie, die ze Eagle noemde. “Vanaf dat moment ging ik elke dag naar de boer in de buurt om Eagle te verzorgen en op haar te rijden. Door de prachtige polders en over het strand van West-Zeeuws-Vlaanderen. Op die momenten vergat ik alles, ik was alleen maar met mijn paard bezig. Zo ontspannend.”
In haar kamer bij SVRZ zijn diverse sporen van haar liefde voor Eagle te vinden: foto’s van haar viervoeter, een halster en enkele paardenbeeldjes. Dit viel de zorgmedewerkers natuurlijk op. Daarom namen ze haar mee naar het Internationaal dressuur evenement in Nisse, waar ze met volle teugen van genoot.
Hoewel ze niet meer kan paardrijden, is haar liefde voor dieren onverminderd. Ze is al 40 jaar vegetarisch, waar SVRZ zo veel mogelijk rekening mee houdt. In haar appartement houdt een papegaaitje haar gezelschap. “Gelukkig mocht ze mee, want anders was ik hier niet komen wonen hoor. Ik ben en blijf een dierenvriend.”
Ik ben en blijf een dierenvriendmevrouw Sijnesael-Boidin
