Aandacht voor jezelf en voor elkaar

“Balans is voor mij heel belangrijk. Om te zorgen dat ik zelf in balans ben, heb ik aandacht voor mezelf en mijn lichaam. Ik sport iedere dag. Dat is mijn manier om fit te blijven en om ook weer iets te kunnen geven aan anderen. Ik eet gezond en ik haal veel uit mijn geloof. Ik weet dat het niet voor iedereen telt, maar voor mij draagt het bij aan mijn geestelijke vitaliteit. Daarnaast bewaak ik mijn grenzen. Ik heb er bewust voor gekozen om parttime te werken. Er wordt in de zorg flexibiliteit verwacht, maar ik kan niet altijd inzetbaar zijn. Ik kijk dus echt naar wat haalbaar is en wat niet.

Maar naast de zorg voor mezelf is er ook aandacht voor elkaar nodig. Die aandacht zit hem soms in kleine dingen, een simpele vraag aan je collega. Hoe gaat het met je? Is je kind al beter? Als je in gesprek gaat met elkaar, leer je elkaar kennen en waarderen. Je ziet dan niet alleen elkaars kwaliteiten, maar ook elkaars prioriteiten. En daardoor is het makkelijker om begrip te hebben als iemand een grens aangeeft. De collega die bij ons de roosters maakt, houdt rekening met wat er in ons privéleven speelt. Een collega die net een dierbare verloren heeft, wordt bijvoorbeeld niet gevraagd om een extra dienst te draaien. Zo wordt de vitaliteit binnen het team dus een gezamenlijke opdracht.

En zie je dat het niet goed gaat met een collega, dan moet je het daar niet bij laten, vind ik. Welk lijntje pak je dan op om diegene verder te helpen? Een gesprek met de leidinggevende of met collega’s kan al helpen. Maar je kunt ook naar een vertrouwenspersoon gaan die los van de werkvloer staat, om je verhaal te uiten.

Ik draag graag een steentje bij aan het verbeteren van de inzetbaarheid. Daarom ben ik ook lid geworden van de klankbordgroep Vitaliteit & Inzetbaarheid. Wat kan ík doen om het ziekteverzuim wat te verlagen? Om het antwoord op die vraag te vinden is het goed om te weten wat ons beweegt. Om tips en trucs met elkaar te delen, te leren van elkaar en je collega’s echt te zien. Je waardeert de talenten op werkgebied. En als je net dat ene stukje advies of aandacht aan je collega kan geven, kan dat een verademing zijn. Ik zie het als een gezamenlijk doel om vitaal te kunnen blijven, zowel lichamelijk als geestelijk, en dus inzetbaar te kunnen zijn voor SVRZ.”